Eskidenmiş kadir kıymet bilmeler
Evlat yüze bakmaz olmuş emmoğlu
Ağlayanın gözyaşların silmeler
Gardaş gardaşı sormaz olmuş emmoğlu
.
Eksik kalmış sofrada yemeğin tuzu
Kurda emanet ediliyor bak kuzu
Nerde kalmış mert yiğidin er sözü
Soysuz köşke bağdaş kurmuş emmoğlu
.
Ardından atar söylemez ki yüzüne
Kendi bakmaz aynadaki özüne
Koyun basmaz kuzusunun izine
Dillerdeki sözler solmuş emmoğlu
.
Solakoğlu haline gülüp geçerler
Orda burda muhabbetin açarlar
İyi kötü elbet bir gün seçerler
Bak saçına aklar dolmuş emmoğlu…