1918 Yılında İsmil’de dünyaya gelmiştir. Babası “Dorucanlar”dan Hacı İbrahim Oğlu Hacı Mehmet Efendi, annesi ise Ayşe hanımdır. On iki yaşında annesini kaybetmiş öksüz kalmıştır.
Küçük yaşta üvey anne baskısından kurtulmak için Konya merkeze gidip iş aramaya başlamıştır. Birkaç gün handa yatıp kalkarken, bir demirci ustası yanına çırak olarak almıştır. Ustası kendisini çok sevmiş, burada demircilik hakkında onu yetiştirmiştir. Ustası yaşlılıktan dolayı işi bırakınca tekrar işsiz kalan Demirci Osman, bıçak yapıp satan Ali Rıza isminde bir esnafın yanında işe başlamıştır. Ali Rıza Usta’nın yanında uzun süre çalışıp ustasının güvenini ve takdirini kazanmıştır. Yetişip evlilik çağına gelince, ustasının kızı Şefika ile evlenmiştir.
Askerlik görevini yaptıktan sonra, memleketi olan İsmil’e demirci dükkânı açmıştır. Zamanla İsmil’de sevilen ve sayılan bir kişiliğe kavuşmuştur. Kız isteme ve ara buluculuk konularında hep kendisine başvurulmuştur. Kendisine ait köy odasında her daim misafir ve yolcuları ağırlamış, onların barınma ve yemek ihtiyaçlarını karşılamıştır.
Nüktedan bir kişiliğe sahiptir. Köy yerinde o dönemlerde peşin para pek bulunmadığı için, veresiye yaygındır.
ANI:
Günlerden bir gün Demirci Osman alacak toplamak için Türkmen köylerine gitmiş. Her uğradığı evde çay ve kahve ikram edilmiş, açlıktan artık dermansız hale gelmiştir.
Yine başka bir eve girdiğinde alacağını tahsil etmiş, ev sahibinin küçük yaşlardaki kızı çay ikram etmiştir. Demirci Osman aç olduğunu bir türlü söyleyememiştir. Şöyle bir evin tavanına bakmış, tam ortadaki ağacın biraz aşağıya doğru eğik olduğunu fark etmiş. Hemen fırsat bilerek, ev sahibi olan Mehmet Ağa’ya, “Mehmet Ağa, şu ortadaki ağaç biraz aşağıya doğru yasmış ben olsam buraya tam ortaya bir ağaç direk vururum” demiş. Tam Mehmet Ağa cevap verecekken, küçük kız hemen lafa atılmış, “ortalık yere hiç direk olur mu, biz oraya sofra kurarız” demiş.
Demirci Osman hemen hazırcevap şekilde, “Hay kızım o sofrayı bir kursan da bir görseydik, açlıktan elimiz ayağımız titredi” deyince, Mehmet Ağa misafirin aç olduğunu anlayıp hemen sofra kurmuşlar.
İsmil’de toprak dağıtımı yapıldığı dönemde kendisine zanaatkâr olmasından dolayı toprak verilmemesi üzerine, biraz kırılmış biraz da hanımının isteği üzerine 1957 yılında Konya merkeze taşınmıştır. Konya Mevlana yakınında Üçler Mezarlığı’nın batı kısmında demirci dükkânı açarak burada uzun yıllar çalışmıştır.
İsmil’de Demirci Aziz, Cenap Usta ve Esat Adarsa gibi demirci ustaları yetiştirmiştir.
Demirci Osman, 1990 yılında vefat etmiştir.
Kaynak:
Hatırda Kalanlar İsmil, Murat Yaylacı, Kitap Dünyası Yayınları, İstanbul, 2024
20
20
20
1986 yılında Konya’nın İsmil Kasabası’nda dünyaya geldi. İlkokulu ve Ortaokulu İsmil Cumhuriyet İlköğretim Okulu’nda okudu. Ardından İsmil Lisesi’ni bitirerek Selçuk Üniversitesi SBMYO Muhasebe Bölümü’ne kaydoldu. Daha sonra Anadolu Üniversitesi AÖF Türk Dili ve Edebiyatı bölümüne geçti ve buradan mezun oldu. “Ovanın Bereketli Toprağı İsmil” ve “Hatırda Kalanlar İsmil” kitaplarını yayınladı. Evli ve dört çocuk babasıdır.